سراپا اگر زرد و پژمرده‌ایم        ولی دل به پاییز نسپرده‌ایم
چو گلدان خالی لب پنچره       پر از خاطرات ترک خورده‌ایم

          اگر داغ دل بود ما دیده‌ایم       اگر خون دل بود ما خورده‌ایم
          اگر دل دلیل است آورده‌ایم     اگر داغ شرط است ما برده‌ایم

اگر دشنه‌ی دشمنان، گردنیم     اگر خنجر دوستان، گرده‌ایم
گواهی بخواهید اینک گواه     همین زخم‌هایی که نشمرده‌ایم

         دلی سربلند و سری سر به زیر     از این دست عمری به سر برده‌ایم

 

تاحالا فکر می‌کردم شعرش مال معلمه، تازه فهمیدم مال قیصره!